24 Şubat 2015 Salı

Yazmak üzerine bir yazı...

Öyle zaman olur ki bir yazma isteği gelir kurulur zihninin baş köşesine… kelimeler uçuşur kafanda, birini tutsan diğeri kaçar… tam başka birini yakaladım derken alakasız bir yerden diğeri çekiştirir eteklerinden. Bir an bakmışsın ki kalem senin avuçlarının arasında değil de sen onun esaretindesin. Olanca süratiyle yetişmeye çalışırsın zihninde uçuşanlara. Çocukluğun der; tut elimden, gökyüzü ağlar hadi benden bahset diye, sevdalık çöreklenir yüreğine, tutayım ucundan derken… bir sokak çocuğu yapışır yakana iki kelam da benim için karala diye. Derleyip toparlayıp hayata yedirmeye çalışırsın. Olmadı genel bir konu olsun, hayat olsun anlatacağım dersin ve bir bakarsın ki seçtiğin konu öyle uçsuz bucaksız, öyle derin ki daldıkça çıkamıyor, yazdıkça çoğalıyorsun.

 
Dedim ya gökyüzü ağlar bahset benden diye dur şunun bir gönlünü eyleyeyim… ben kelimelerin peşinde hızımı alamazken cama vuran damlalar da sanki daha hızlı düşüp toprağın dudağına yapışma çabasında. Hasret uzun sürdü, senin en derinine nüfuz etmek için acelem der gibi… gökyüzü, ne çok ağlarsam o kadar temizlerim dünyayı telaşında. Ya vuslat anının etrafa yaydığı koku, iki ölümlünün kasıklarından süzülen günahın kokusu sanki. Öylesine baş döndürücü, öylesine davetkar… çek beni, nefesinde erit dercesine.

Çocukluğum göz kırpıyor… yapma, beni utandıran şeyler söyleme diye. Yağmur masum, toprak masum, gökyüzü sonsuz ve alabildiğine mavi o yaşlarda. Toprak yağmurla bu denli şehvetli sarılmamış ben günahla henüz tanışmamışken. Çıksam, iliklerime kadar çeksem bu kavuşmanın kokusunu, sırılsıklam olsam, düşsem çamura, yine kalksam, temizler mi yağmur beni. Alır mıyım masumiyetimi hoyrat hayatın elinden? Sıfırlar mı doğa hatalarımı? Yoksa çamur daha da mı içine çeker. Kurar mıyım çocuk düşlerimi, gider miyim bir şekerin peşinden? Kafamı uzatsam camdan, fısıldar mı yağmur bana çocukluğumun şarkılarını? Toprak tutup kaldırır mı elimden? Teslim eder mi beni yağmura? Arınır mıyım yağmurla?

Ey hayat peki sen unutabilir misin bunca pisliği, kiri? Açar mısın yağmur sonrası güneşini? Ya umut… sen tutar mısın elimden?

 

1 yorum:

  1. düşüncelerime tercüman olan bir yazı. paylaşım için tesekürler

    YanıtlaSil