Öğrenmek lazım;
severken gitmeyi, ağlarken gülmeyi, acırken ayakta durmayı, unuttuğun değerini yeniden ve daha şiddetle hatırlamayı, gidenleri affetmeyi, zamanın nasıl etkili ve şifalı bir ilaç olduğunu, her sonun yeni başlangıçlar müjdelediğini, anılara sahip çıkmayı, sevdiğin için utanmak yerine sevgiyi bir madalya gibi göğsünde gururla taşımayı, insanların asla değişmeyeceğini, sevmek için illâ iki kişiye ihtiyaç olmadığını, önce kendine iyi gelmeyi, kırılmamayı, yoldaki her zorluğun aslında sana bir gün hediyeler sunacağını, yolu yürürken ve yol bittiğinde asla keşke dememeyi, bitenleri saygıyla geçmişe teslim etmeyi, yaralarını senden başka kimsenin saramayacğını, hayattaki en büyük değerlerinin varoluşundan itibaren yanında olanlar olduğunu, ailenin önüne hiçbir insan evladının geçemeyeceğini ve her acının bir süresi olduğunu...
Zamana güvenmek gerektiğini öğrenmek ve asla unutmamak lazım.